W przypadku BAM8-22 nie zaobserwowano żadnych różnic w odniesieniu do odsetka komórek reagujących (E, WT i NaV1, l8 / P . 800 komórek, P = 0,51) lub wielkości odpowiedzi (F; WT i NaV1.9 p / yl <800 komórek, P = 0,099). * P <0,05, ** P <0,01, przez dwustronny niesparowany test Studenta dla wszystkich danych reprezentowanych jako średnia. SEM. Pruritogeny mają wpływ na prądy NaV1, 9. Następnie oceniliśmy ogólne właściwości elektrofizjologiczne WT i NaV1.9. /. DRG identyfikowane przez obrazowanie Ca2 + (Fluo-4) po krótkiej aplikacji CQ i wymywaniu. W tych warunkach NaV1.9. /. DRG wykazywały depolaryzowane przesunięcie potencjału spoczynkowej błony (RMP) wynoszące 8,4. 3,0 mV (P = 0,009) (Figura 5A). Amplitudy AP i próg wywoływania AP ((13,1 -1,8, 1,8 mV w WT i A, 7,4-3,5 mV w neuronach NaV1, lf / P; P = 0,67) (Figura 5B) nie uległy znacznemu wpływowi (Tabela 1). Zmierzono kinetykę AP, jak określono przez wyższy czas, aby osiągnąć maksymalny pik (T do piku) 0,5. 0,2 milisekundy (P = 0,016) i dolny czas osiągnięcia minimalnej wartości w fazie repolaryzacji (T do min) równej 3,6. 1,2 milisekundy (p = 0,004) (tabela 1). Wyniki te są w dużej mierze zgodne z poprzednimi doniesieniami, w których kinetykę AP oceniano w heterogenicznych populacjach DRG NaV1.9. /. myszy (22, 25). W obecności CQ (100. M), WT DRG wykazały niższą amplitudę 10,4. 2,7 mV (P = 0,002) i wyższy próg AP równy 4,4. 2,4 mV (P = 0,033), podczas gdy T do piku i T do min nie uległy zmianie (Figura 5C i Tabela 1). Warto zauważyć, NaV1.9. /. Na DRG nie miało wpływu dodanie CQ we wszystkich testowanych parametrach (Figura 5D), co sugeruje kluczową rolę dla NaV1.9 w sygnalizacji za pośrednictwem CQ. Na wykres 5AP wpływają NaV1.9 i CQ. (A) Reprezentatywne AP dla WT (niebieski), NaV1, 9. /. (zielony), WT w obecności CQ (100. M, czerwony) i NaV1.9. /. myszy w obecności CQ (100. M, fioletowy). Kropkowane linie reprezentują potencjał spoczynkowej błony (RMP) dla WT i NaV1,9 /.:> 40,0. 1,3 mV i. 31,5. 2,7 mV, odpowiednio (n = 13 dla WT i n = 12 dla NaV1,9 p / p, ** P = 0,009). (B) Kwantyfikacja parametrów AP w WT i NaV1, 9. /. DRGs. Amplituda AP (WT n = 16 i NaV1,9 / p = 20, P = 0,44) i próg do wywołania AP nie uległy zmianie (WT n = 20 i NaV1,9 P / n = 20, P = 0,67). NaV1.9. /. AP miały wolniejszy czas do osiągnięcia piku (od T do wartości szczytowej, WT n = 17 i NaV1,9 / p = 20, P = 0,016) i szybszy czas do minimum (T do min; WT n = 21 i NaV1.9 A / n = 18, P = 0,004). (C) Leczenie CQ wpływa na amplitudę AP i próg, ale nie na kinetykę. Amplituda AP (WT n = 16 i z CQ n = 16, P = 0,002) i próg do uzyskania AP (WT n = 20 i z CQ n = 16, P = 0,033) były znacząco niższe. T do piku (WT n = 17 i z CQ n = 17, P = 0,063) i T do min (WT n = 21 i z CQ n = 18, P = 0,732) nie były istotnie różne. (D) Te efekty nie występują w NaV1.9. /. DRG: AP (NaV1, l2 / n = 20 i z CQ n = 12, P = 0,5), próg do wywołania AP (NaV1,9 A / n = 20 i CQ n = 12, P = 0,855), T do piku (NaVl, 9 a / n = 20 i z CQ n = 12, P = 0,219) i T do min (NaVl, 9f / n = 18 i z CQ n = 16, P = 0,157) nie były statystycznie istotne. * P <0,05, ** P <0,01, przy użyciu 2-ogonowego, niesparowanego testu ucznia dla RMP i Manna-Whitneya użyto do wszystkich innych porównań danych, które są przedstawione jako średnie. SEM. Wartości są podane w tabeli 1. Tabela 1AP Parametry neuronów WT i NaV1.9 + / MrgprA3 + przed i po zastosowaniu CQ Protezy zapalne, takie jak PGE2, bradykinina, histamina i ATP mogą nasilać prądy NaV1.9 (39), co jest zgodne z rolą NaV1.9 w wywołanej stanem zapalnym termicznej i mechanicznej przeczulicy bólowej. W związku z tym ustaliliśmy, czy podanie agonisty histaminy lub mrprA3 / MrgprC11 (CQ / BAM8-22) może również prowadzić do zwiększenia gęstości prądu DRG TTX-R (TTX-R) lub zmian napięcia aktywacji [patrz też: kalarepa kalorie, martwa cisza cda, kozieradka zastosowanie ]